Op een dikke laag stro ligt ze rustig te herkauwen; Johanna 61. Ze blijft erg rustig onder alle belangstelling. Toch verdient Prins Holsteins Johanna 61 het om in de belangstelling te staan. Ze is de kleinste van de stal maar dwingt ontzag af met haar respectabele leeftijd en productie!
Het is ruim 18 jaar geleden dat Rutger stage liep bij KI Samen. Na een fijne stageperiode ontvangt hij als vergoeding enkele rietjes sperma van Skalsumer Jorryn. Uit één van die rietjes wordt Johanna 61 geboren. Een kleine maar kranige en taaie koe, met hele beste gehaltes. In haar dertiende lactatie heeft ze de grens van 15.000 kg vet en eiwit gepasseerd. Met een lopend levenstotaal van 194.004 kg melk met 4,19% vet en 3,60% eiwit (15.113 kg vet en eiwit) in 5251 dagen. Extra bijzonder omdat Johanna flink last heeft gehad van een blauwtong besmetting.
Gezond oud worden en optimaal kunnen presteren
Familie Prins melkt aan de rand van Hasselt ruim 160 koeien. De zorg voor het melkvee neemt Rutger met hulp van vader Asje voor zijn rekening. De jongvee opfok wordt gedaan door echtgenote Willeke. ‘Dertig jaar geleden was ik één van de eersten in Grafhorst die koos voor een Amerikaanse stier’ vertelt Asje. ‘Regelmatig verklaarde men mij voor gek. Maar ach dat veranderde vanzelf toen de eerste vaarzen aan de melk kwamen. Als een koe gemiddeld 5800 liter melk gaf was dat een prima productie. Wat is er dan in de afgelopen jaren veel veranderd.’ Hoewel vader en zoon niet altijd op 1 lijn lagen wat stierkeuze betreft zijn ze het over het fokdoel wel eens; stieren die levensduur vererven. Koeien moeten gemakkelijk (lees gezond) oud kunnen worden. ‘We zien graag gezonde koeien die daardoor optimaal kunnen presteren. En als er dan wat overblijft in de portemonnee dan is het prima’.
Ook bij fokkerij geldt; de zwakste schakel breekt de ketting
Door gevoel en ervaring hebben we in de afgelopen jaren veel geleerd vertelt Rutger. ‘Ik zeg altijd maar zo; de zwakste schakel breekt de ketting. Wat als je een koe hebt die veel melk geeft maar die constant ziek is. Met fokkerij leg je de basis. Daarnaast doe ik elke dag mijn best om onze koeien een optimale verzorging te geven.’ Laatst liep er een stagiaire tussen de koeien. Hij stelde verbaasd vast dat er geen enkele koe kreupel liep. Natuurlijk hebben wij ook wel eens was maar dan gaat zo’n koe meteen in de bekap box. Allemaal van zulke kleine plusjes maakt samen een grote plus. ‘Toch heb ik in de laatste jaren mijn ideaalbeeld van een koe wel bijgesteld. Ik fokte op een grote, ruime koe die makkelijk voer kan verteren. Maar op een zeker moment kon de melkrobot enkele dieren niet meer aansluiten omdat hun uier simpelweg te hoog zat. Ik zie graag een mooie koe in de stal maar goed uiteindelijk hebben we ze voor de melk.’
Gedrevenheid, gezondheid en goed voerbeleid vormen basis voor hoge levensproductie
‘Ik zet het werk graag rond zonder personeel dus groeien is zeker geen wens. Maar door veranderende regelgeving en ontwikkelingen wordt ik steeds uitgedaagd. En dan durf ik best opmerkelijke keuzes te maken. Zo durf ik hard te voeren’ geeft Rutger aan. In de praktijk zie je dat hoge voerkosten lage veeartskosten tot gevolg hebben. Toch is het ook wel eens puzzelen. ‘Onlangs starten we te voeren van een kuil waarvan je op papier goed kon melken. Toch viel de productie wat tegen. Onze melkveeadviseur Hugo Lentferink adviseerde toen om een kilo soja meer te voeren in de basis. Enkele dagen later hadden we drie liter melk mee. Het blijft een leuke uitdaging om daar elke dag mee bezig te zijn’.