Tijd om een bezoekje te brengen aan het melkveebedrijf van mts. Dogger. Wilco en zijn vrouw Dianne zijn de derde generatie Dogger op dit bedrijf. Gerrit Jan Dogger (senior) is ook nog dagelijks te vinden op het bedrijf maar daarover later meer.
We zien onze koeien vaak dat betaald zich terug
Het melkveebedrijf van familie Dogger ligt in het buitengebied van Beerzerveld in het Vechtdal. De rollende jaarproductie ligt op 15.028 kg melk met 3,67 vet en 3,51 eiwit, dit resulteert in een EJR van 3186. De 84 stuks melkvee worden gemolken door twee DeLaval melkrobots. De koeien staan in twee groepen aan weerszijden van de voergang. Na een bezoek aan het voerhek gaat de koe via een selectiepoort of door de robot óf rechtstreeks naar de ligboxen. Het gemiddelde aantal melkingen ligt met 3,7 / 3,8 zeer hoog. “Dat komt zo” legt Gerrit Jan uit; “Wij kijken bij het eventueel ophalen van koeien voor de melkrobot naar de voorspelde liters, niet naar uren. Zijn die hoog genoeg dan halen we haar op. Bijkomend voordeel is dat we de koeien ook regelmatig zién. Soms hoor ik mensen zeggen dat een robot werk bespaard. Dat is ook wel waar maar doordat er tijd vrij komt hebben we tijd om scherp op de koeien te letten. Afgelopen nacht nog had een koe hulp nodig bij het afkalven toen was ik al in de stal. Of als een koe niet lekker in haar vel zit dan signaleren we dat snel.” “Eigenlijk werken we een beetje in ploegendienst” vult Wilco lachend aan. “Ik ben meer een ochtendmens en ’s nachts maakt mijn vader nog een ronde door de stal.”
Het potentieel van de koe wil ik benutten, de basis leggen we met fokkerij
Ongeveer 10 jaar geleden is serieus gestart met het toepassen van INET-fokkerij. De producties binnen de koppel zijn daardoor dichter bij elkaar komen te liggen. Een ondereind is er daardoor eigenlijk niet meer. De basis die met genetica is gelegd wil maatschap Dogger volledig benutten. “Als een koe het in zich heeft om 60 liter melk te geven dan is het jammer om haar potentieel niet te benutten” stelt Wilco. Vader en zoon wachten bewust vaak tot 200 dagen na afkalven voordat er opnieuw geïnsemineerd wordt. Tijdens een rondje door de stal valt een Rubicon dochter op. Deze vaars is inmiddels 1230 dagen aan de melk en geeft nog ruim 30 liter melk. Op de lopende lijst staat de teller inmiddels op ruim 57.000 kg melk, een unieke prestatie. De afgelopen jaren stond mts Dogger al meer dan eens in de top 10 van topmelkers van Nederland. Nu is de sport natuurlijk om die top 10 plek te houden en liefst nog eens een plekje naar boven op te schuiven. “Gelukkig is ons werk ook onze hobby” lacht Wilco. En senior? Die is zijn ronde alweer aan het doen om koeien op te halen.
Hoog bedrijfssaldo door constant rantsoen en hoge brok gift
“Hard melken lukt alleen door hard te voeren” stelt Wilco. “Een koe is daarnaast gebaat bij een constant rantsoen. We houden daarom zoveel mogelijk hetzelfde. De huiskavel is te klein om te weiden dus staan onze koeien het jaarrond op stal. De eerste 60 dagen krijgen alle koeien dezelfde hoeveelheid krachtvoer. Daarna krijgt een koe afhankelijk van haar productie tot wel 18 kg brok.” Bang voor pens-verzuring is Dogger daarbij niet. “We zorgen dat ons rantsoen niet te snel is en daardoor de pens verzuurt en kiezen daarom voor een rustig verteerbare brok en voldoende ruwe celstof in het totale rantsoen. Dat gaat prima. Ons ureum schommelt daar bij doorgaans rond de 20.” Rundveespecialist Gerrit Hoogenboom adviseerde de Vlog Stabiel als productiebrok. “In rantsoenen vind ik het belangrijk dat ze voldoende ruwe celstof en NDF bevatten. Dit is misschien niet het eerste waar je aan zou denken maar volgens mij is dat noodzakelijk om de pens gezond te houden”, aldus Gerrit. Het basisrantsoen bestaat voor uit 65 % snijmaïs en 35 % graskuil, aangevuld met bierbostel, luzerne en een Maatmeel. In het meelmengsel worden ook de mineralen, spoorelementen en eventuele andere additieven verwerkt.
